De zoektocht naar de Heilige Graal

9 EEUWEN GESCHIEDENIS ROND DE GRAAL

In de 12e eeuw beschreef Chrétien de Troyes, de allereerste auteur die de Graal afbeeldde, zijn rijkdom, zijn licht van goud en prachtige edelstenen – maar zonder zijn vorm te definiëren. 20 jaar later beschreef Wolfram d’Eschenbach de Graal als een steen die uit de hemel was gevallen, begiftigd met de kracht om te genezen, te voeden en te regenereren. Na hen werd de Graal een kelk of een kostbaar ciborie waarin het goddelijke lichaam soms werd geïncarneerd. En de mysterieuze talisman brengt altijd al het goede in de wereld voor lijdende lichamen en zielen. Als erfgenamen van de Keltische helden hebben de Ridders van de Ronde Tafel de plicht om op zoek te gaan naar de Graal. De Ronde Tafel is de enige plek buiten het rijk van de Graal waar de heilige beker verschijnt. Zo slaagde Koning Arthur erin om de sprookjeswereld en de wereld van de Graal samen te smelten.

DE GRAAL: KONINKLIJK OF HEILIG SYMBOOL?

De Graal verschijnt niet op zichzelf: het is het stralende middelpunt van een ritueel dat bestaat uit een zwaard, een speer waarvan het zilver voortdurend bloed druppelt, een rijke snijschaal en een mes. Puur mooie meisjes en knappe jonge mannen vormen de processie.
Deze schatten van de Graalprocessie, beladen met een heroïsche en heilige functie, werden samen gebruikt om de koning te kiezen. Dit mythische thema is terug te vinden in de processie van de oude Ierse goden, de Túatha dé Dánann, en in de legendes over de koninklijke troonsbestijging van de Scythen en India.
Schrijvers in de Middeleeuwen die oude verhalen overschreven, die voor hen fascinerend maar obscuur waren, voelden het verband tussen de beker, de speer en het koningschap. Voor hen wezen de speer en de beker naar een koning, Christus, de Koning van Glorie. Dus werd de beker de beker van het Heilig Bloed en de speer de speer die de zijde van de Verlosser doorboorde.

Tekst geschreven door Claudine GLOT, Centre de l’imaginaire Arthurien (CIA)