Merlijn, de tovenaar

Merlijn en Arthur, de druïde en de koning

Merlijn helpt Uther Pendragon om Ygraine van Cornwall te verleiden. Uit deze verbintenis wordt Arthur geboren, de voorzienige koning. Excalibur had de vorst nog maar net aangewezen of Merlijn kwam hem begeleiden. Krijgsheer, bard, arts, profeet, hij beheerst regen, wind en vuur. Hij adviseert de koning tot aan zijn laatste missie, om de ridders op hun zoektocht naar de Graal te sturen, hun ultieme avontuur. In de Middeleeuwen werd Merlijn nooit een druïde genoemd. Ik denk dat dit begrip vandaag de dag belangrijk is, omdat er te veel verwarring is over dit onderwerp. Maar zijn rol bij Arthur weerspiegelde de verdeling van de macht tussen druïde en koning in de oude Keltische samenleving: de koning regeerde, de druïde adviseerde. Merlijn geniet absolute bewegingsvrijheid. Hij verdwijnt in het bos en gaat er op uit om andere heersers te helpen zonder de koning daar ooit van op de hoogte te stellen.

Profeet en tovenaar

Merlijn interpreteert tekens en leest de sterren. Hij raadt wat verborgen is en ziet zowel de toekomst als het verleden. Door zijn krachten kan hij soms lachen om verschijningen, met een lach die voor gewone stervelingen onbegrijpelijk is. Merlijn weet hoe hij magie moet gebruiken en geeft er les in. Zijn tovenaarsleerlingen zijn allemaal vrouwen, waaronder Morgana en Viviane.

Merlijns metamorfoses

Knap en lelijk, jong en oud, wijs en dwaas, Merlijn verrast altijd door de extreme verscheidenheid aan verschijningen die hij aanneemt: oude man, blinde kiekendief, elegante page, wilde herder, houthakker. Of het witvoetige hert dat mensen door de poorten van de Andere Wereld leidt.

De wilde van het bos

Merlijn spreekt de taal van de dieren en rijdt zelfs aan het hoofd van een leger herten. In Broceliande is hij te zien achter de meester van de woedende stieren. De bossen blijven de plek waar Merlijn zijn toevlucht zoekt om weer zichzelf te worden na de waanzin van de mensen. Hij leeft als een dier en voedt zich met de vruchten van het bos en het water van de bronnen. Hij haalt zijn kracht en profetische kracht uit deze osmose met de natuur.
Toen Merlijn Viviane het geheim vertelde dat hem gevangen zou nemen, wist hij wat de waterfee dacht. Hij kent al lang zijn eigen lot: zijn eeuwigheid beleven met zijn geliefde, in het hart van het woud van Broceliande.

Tekst geschreven door Claudine GLOT, Centre de l’imaginaire Arthurien (CIA)