AVONTUUR IN BARENTON
De neef van koning Arthur, de ridder Yvain, zoon van Urien, is een van de metgezellen van de Ronde Tafel. Als hij verhalen hoort over de betoveringen van de fontein van Barenton en de kracht van zijn bewaker, de Zwarte Ridder, haast hij zich naar het woud van Broceliande. Hij vecht zegevierend tegen de Zwarte Ridder en trouwt met zijn weduwe, de mooie Laudine. Maar omdat hij zijn belofte aan zijn vrouw niet kan houden, verliest hij zijn liefde. Zijn verdriet maakt hem gek en hij vlucht het bos in waar hij terugkeert naar zijn dierlijke staat.
DE LEEUWENRIDDER
De zorg van een kluizenaar en een balsem van Morgana brengen hem weer bij zinnen. Hij gaat op weg om Laudine terug te winnen. In Broceliande redt hij een leeuw die door een slang is gedood. De leeuw wordt zijn toegewijde dienaar en trouwe vriend. Door zijn beproevingen leert Yvain, de leeuwenridder, over vrijgevigheid, loyaliteit en zelfverloochening; hij wordt ook geconfronteerd met ontmoediging en wanhoop. Aan het einde van zijn reis, een leertijd in mannelijkheid en een inwijding in koninklijke macht, zegeviert Yvain over de duisternis. Zijn reis, die geheel in het hart van Brocéliande wordt voltooid, maakt hem de gelijke van de Vrouwe van de Fontein.
Hun hernieuwde huwelijk viert de vereniging van tegengestelden, die van vuur en water, zonder welke er geen evenwicht in de wereld kan zijn. Het geborrel van Barenton, vuur in het water, herhaalt elke dag het verhaal van Yvain en Laudine.
YVAIN AAN DE RONDE TAFEL
“Monseigneur Yvain” komt in veel Arthurromans voor. Hij regelt de ceremonies en het protocol van het hof. Vol elegantie en vriendelijkheid verwelkomt hij de jonge ridders die door koning Arthur tot ridder geslagen willen worden. Hij was het die Lancelot ontving, gebracht door de Vrouwe van het Meer, en die de koning vroeg hem zo snel mogelijk tot ridder te slaan. Trouw aan Arthur tot het einde van de Ronde Tafel, was hij een van de laatsten die stierf door toedoen van Mordred, aan de zijde van zijn vorst.
Tekst geschreven door Claudine GLOT, Centre de l’imaginaire Arthurien (CIA)
