De eik, de heiligste boom
Dit is de spectaculairste van allemaal: de Chêne à Guillotin in Concoret heeft een omtrek van 9,65 m en is maar liefst 1000 jaar oud! Zijn kronkelige stam verbergt een holte waar een dozijn mensen in passen. De legende vertelt dat een opstandige priester genaamd Guillotin hier zijn toevlucht zocht tijdens de Franse Revolutie. De eik Hindrés in Paimpont, 600 jaar jonger, strekt zijn geklauwde takken uit op een steenworp afstand van het graf van Merlijn, terwijl de Chêne d’Anatole le Braz, bij de smederijen van Paimpont, vernoemd is naar een lezing die de schrijver gaf in zijn gebladerte.
Schildwachten van de verbeelding!
De kastanjeboom in Pas aux biches is stevig geplant in Campénéac en steekt 20 meter de lucht in. Hij doet je vergeten dat hij 400 jaar oud is. De Ponthus beuk in Paimpont is een van de juwelen van het bos. Hij wordt al 3 eeuwen beschermd door korrigans. In de buurt van de fontein van Barenton ademt het gebladerte een magische sfeer uit. Even mysterieus is de Reizigersbeuk, die ver van de weg staat. Zoeken is utopisch. Hij komt naar je toe en zorgt voor een onvergetelijke en prachtige ontmoeting.
In La Chapelle-Caro staat een 600 jaar oude taxusboom naast de kerk, bewaakt door Maurice. Elders zorgen attente eigenaars, ONF-agenten of elfen voor de eeuwenoude bomen.
Altijd nieuw leven!
In navolging van het voorouderlijke bos en zijn stervormige bomen herinterpreteren mensen de natuur door parken en tuinen te ontwerpen. In de 19e eeuw werden de kastelen van Kerguéhennec en Loyat omringd door bloemperken en paden. Soorten uit Amerika groeiden naast kastanjebomen, eiken en haagbeuken. Prachtige exemplaren staan in het midden van gazons. Meer recentelijk hebben het arboretum van Point Clos en de Jardins de Brocéliande nieuwe ideeën geïntroduceerd door fruitbomen en botanische serres te planten, collecties die zijn goedgekeurd door het nationale conservatorium van plantenverzamelingen.
Tekst geschreven door Annick André.
Michel Jamoneau Hindres eik in het bos van Brocéliande
