De wereld van Poète Ferrailleur

De man

Achter dit ietwat gekke werk staat Robert Coudray, schepper van dwalende mijmeringen en verhalenverteller. Hij beschrijft zichzelf als een afgestudeerde van de Hautes Ecoles buissonnières, maar wat hij ook zegt, zijn creaties zijn het resultaat van een slimme, ingenieuze en lichtelijk maffe geest.

De kunst van het recyclen

De stortfee heeft haar handen vol aan onze dichter, die zijn wereld steeds opnieuw uitvindt. Zijn grenzeloze creativiteit stelt hem in staat om geanimeerde sculpturen, nutteloze machines en ongewone constructies te maken van stukjes hout, metaal en glas.

Tussen kleine huisjes bewoond door ondeugende geesten, ongewone tuinen en kathedralen gemaakt van snuisterijen, heeft de nieuwsgierige ongeveer 2 uur nodig om door dit ‘dorp’ tussen verbeelding en werkelijkheid te wandelen. Je vraagt je af of alle mensen die in deze gekke huizen wonen hun huis verlaten als de site sluit…

Ik vraag niet naar de maan

Een droom die een beetje gek was, utopisch zelfs, maar die een prachtige werkelijkheid is geworden: het maken van een film “J’demande pas à la lune, juste quelques étoiles”. Het is een heel avontuur, dat het verhaal vertelt van een zoektocht naar betekenis, zelfvernieuwing en het opnieuw opbouwen van een beter leven uit kleine dingen. Deze speelfilm is het resultaat van een verbazingwekkende lokale mobilisatie, ontmoetingen en vrijwilligerswerk. Te zien in de Univers du Poète Ferrailleur.

Het Universum van onze dichter herbergt een restaurant, “Au Resto Des Prés, et ses Herbes Folles”, waar lokale en biologische producten worden geserveerd. Een café en boeken, een moestuin… Het Universum lijkt geen grenzen te kennen.